E
quíxenvos moi tristemente a todas
as
que forades rapidamente eu (un pouco).
"Señoras do pasado" - X.L Méndez Ferrín
Non máis cinzas.
Non máis fume.
Non máis follas caídas nin máis
sombras.
Non máis po.
Ou toneladas do po queveniano
que dota ás cinzas de sentido.
Destinguidos, esluídos,
expulsados quedan os “tis” rápidos. Antóllasenos un “ti” constante, perenne, imperecedoiro.
El pasado sólo importa porque nos ha arrastrado al presente, donde lo que antes era general ahora se ha vuelto concreto, donde los brazos se estrechan cada vez más para abarcar menos y abrazar más.
ResponderEliminar