miércoles, 22 de agosto de 2012

Better Together.


Soa:  “Better Together”


                                                               “Adiante. Sempre adiante. Pero collidos da man.”







Camiñar é unha das primeiras cousas que facemos cando somos pequenos; pero por moito que pensemos que dominamos a técnica perfecta, non debemos esquecer que a aprendizaxe dura toda a vida.
En ocasións, o medo paraliza os nosos pasos e cómpre aprender a camiñar co peso dos nosos temores. Noutras, o desexo de non quedar atrás fainos acelerar demasiado, ata que comprendemos que cada un ten un ritmo diferente.
Hai momentos nos que desexamos correr sen mirar atrás. Outros, nos que demoramos os nosos pasos coa esperanza de retardar ou paralizar o tempo. Existen intres nos que cremos que é case imposible manterse en pé, nos que o equilibrio parece imposible. E hai veces nas que, simplemente, estamos cansos e non nos apetece camiñar.
Pero existen outros momentos, os meus preferidos, nos que podes correr, saltar ou camiñar á pata coxa o tempo que desexes porque sabes que, aínda que caias, a man que te suxeita estará xusto ó teu lado para axudarche a levantarte.

Porque “it’s always better when we’re together”.


jueves, 16 de agosto de 2012

Teorizando acerca de la felicidad




Se había pasado media vida teorizando acerca de la felicidad. Había peleado con todas sus fuerzas por alcanzarla, había intentado burlar a la ironía y había hecho lo imposible de lo imposible para hacerse un hueco en la tierra de los dichosos. En algunos momentos, había creído que estaba a punto de poder tocarla con la yema de los dedos y había sufrido al caer y topar de frente con la realidad. Había derramado muchas más lágrimas de las que debía imaginando sueños imposibles que, tiempo después, supo que no tenían que cumplirse. Casi se había rendido cuando comprendió que su búsqueda no tenía sentido. Porque es la felicidad la que, antes o después, de un modo u otro, termina encontrándonos.

Y en aquellos momentos, acurrucada entre sus brazos en mitad de la noche mientras se contaban sus más profundos secretos, no podía sentir otra cosa que no fuese felicidad.